Κάποτε ήταν ένα αγόρι που είχε κακό χαρακτήρα.
Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακούλι με
καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα μέσα στον φράχτη όποτε έχανε την
υπομονή του ή μάλωνε με κάποιον.
Την πρώτη ημέρα κάρφωσε 37 καρφιά
στον φράκτη. Κουράστηκε και αποφάσισε να προσπαθήσει την επόμενη μέρα να είναι πιο συγκρατημένος. Τη δεύτερη μέρα κατάφερε να καρφώσει 23 καρφιά. Διαπίστωσε πως άξιζε να προσπαθήσει κι αλλο ώστε να μην είναι τόσο ευέξαπτος. Άλλωστε η προσπάθεια δεν ήταν και τόσο τρομερή. Την τρίτη μέρα κάρφωσε 11 καρφιά στον φράχτη. Ικανοποιήθηκε μεν, αλλά όχι αρκετά ώστε να νιώσει περήφανος για το κατόρθωμά του. Επιπλέον διαπίστωσε ότι το να συγκρατείται, ήταν πιο εύκολο αυτό από
το να καρφώνει τις πρόκες.
Τελικά, έφθασε μια ημέρα που το αγόρι δεν κάρφωσε κανένα καρφί και το είπε στον πατέρα του.
Τότε εκείνος του είπε να αφαιρεί ένα καρφί για κάθε ημέρα που δεν έχανε την υπομονή του.
Οι ημέρες πέρασαν και τελικά το αγόρι είπε στον πατέρα του ότι είχε αφαιρέσει όλα τα καρφιά.
Ο πατέρας του απάντησε:
- Όλα καλά, αλλά κοίταξε όλες τις τρύπες που υπάρχουν στον φράχτη.
- Δεν θα είναι ποτέ όπως πριν. Όποτε εσύ κάνεις κάτι κακό αφήνεις στον άλλον μία πληγή.
- Μπορείς να καρφώσεις ένα μαχαίρι σε έναν άνθρωπο και έπειτα να το βγάλεις, αλλά θα μείνει για πάντα ένα τραύμα. Ακόμη και αν σε συγχωρήσουν το τραύμα θα παραμείνει. Ένα λεκτικό τραύμα κάνει ακόμα περισσότερη ζημιά από το φυσικό τραύμα.
- Οι φίλοι είναι σπάνια κοσμήματα, σε κάνουν να χαμογελάς και σε βοηθούν. Είναι έτοιμοι να σε ακούσουν οπότε έχεις ανάγκη.
- Σε υποστηρίζουν και σου ανοίγουν την καρδιά τους.
- Σταμάτα να τους πληγώνεις και δείξε τους πόσο τους αγαπάς.
